Maart 2016

Het is daags voor de stemming over de nieuwe Mediawet in de Eerste Kamer. De wet had al van kracht moeten zijn, maar battles tussen Den Haag en Hilversum lopen volgens vaste patronen. Het tempo is traag en het proces is taai.

De feodale verhoudingen zijn in het geding. De verknoping van politici met omroepverenigingen en de omroeplobby spelen Dekker vlak voor de finish weer parten. Opnieuw wordt geknaagd aan Dekkers door amendementen en moties sterk verzwakte plan. Van het initiële idee om Hilversum open te breken, is weinig over. Er is gelukkig ook geen enkele noodzaak om naar de gunst van de markt en de kijker te dingen. Het kijkvolk zit immers gedwee in de walmen van de petroleumlamp op de bank te wachten op wat Hilversum te bieden heeft. En commerciële partijen lopen bij Ster de deur plat. Jan Slagter geeft de Ambrozijn – de godenspijs die onsterfelijkheid garandeert – door aan zijn collega’s. Heerlijk, zo’n geordend bestaan, gedicteerd door sentiment en heimwee. 

Dat er een parallel universum bestaat met een netwerk van videodiensten, daarvan is men op de hoogte. Dat het parallelle universum een wereld betreft waar de dynamiek onstuitbaar is, is ook bekend. Bij de Stichting KijkOnderzoek (SKO) valt een deel van de videodiensten in die andere wereld onder de categorie onbekend schermgebruik (YouTube, Face- book, Netflix, Ziggo et cetera). Onbekend, maar niet onbemind.

Voor de commerciële markt en het kijkpubliek maakt het weinig uit of Dekker bakzeil haalt in de Eerste Kamer of niet. De ervaring leert dat die zich weinig aantrekken van de meningen van mediawoordvoerders, omroepbazen en regels. Het gevecht om de macht is verworden tot een gezelschapsspel voor intimi. Een beschamend gezelschapsspel, dat wel. Voor politici en omroepmedewerkers die last hebben van nostalgie heb ik nieuws. De kleinzoon van Hanneke Groenteman is mogelijk uw redding. Groenteman, tafeldame in DWDD op 17 februari, vertelt geschrokken dat haar kleinzoon geen televisie kijkt, maar urenlang kijkt naar, ja naar wat precies, dat weet oma niet, maar het is geen televisie.

In de studio wordt een Twitch stream van een game getoond voorzien van live commentaar. Twitch is een populaire dienst die vooral gebruikt wordt door gamers en de game-industrie. Ofschoon Groenteman geen idee heeft waar haar kleinzoon naar kijkt, meldt ze openhartig en nog altijd verbijsterd door het kijkgedrag van haar kleinkind dat het gedaan is met het medium televisie zoals zij het kent. Terwijl ik deze column schrijf, melden de media dat Mascha Feokistova is verloofd. Wie? Mascha! Mascha van Beautygloss, u weet wel, de bekende blogger en vlogger. En Stefan, Thomas en Giel hebben een deal gesloten met RTL. Wie? In navolging van Mertabi (RTL), de Cinemates (Endemol) hebben de YouTube fenomenen van STUKTV een contract getekend bij RTL.

Commerciële content op televisie, branded content, heeft te maken met strenge regels en met een toezichthouder. Merken die eigen videoproducties vervaardigen en online uitzenden, onttrekken zich aan regelgeving. Een dramaserie geproduceerd door Nike gaat binnenkort op YouTube van start. Linda.TV op je telefoon met prachtig Bitterzoet drama. Online fungeren invloedrijke personen succesvol als ambassadeur voor merken. Velen laten zich vertegenwoordigen door agenten in de zoektocht naar sponsors. Het toezicht geschiedt door de community zelf. Wie over de scheef gaat, wordt afgestraft. Gepersonaliseerde videoproducties, waarbij bedrijven met één master video duizenden klanten op maat kunnen bedienen. is een volgende stap.

Of boze mediawoordvoerders en omroepbazen te ‘ontbozen’ zijn, het maakt niet uit. Voor de markt staan tussen droom en daad geen wetten in de weg en geen praktische bezwaren.

• Tweet