Non-spot dansen

 

De kop is geen typefout. De Dansmarathon bekeken door mijn non-spot bril. Als ik deze column inlever, is de dansmarathon nog maar 24 uur afgelopen en de azijnpissers, believers en gefrustreerde kandidaten nog lang niet uitgepraat.

Ik ga me hier inhoudelijk helemaal niet mee bemoeien. Een keurige vierde plek in de

zaterdagtop 25. Geschiedenis geschreven dus. Hulde. De televisiemarathon Open het Dorp uit 1962 met zijn 23 uur non-stop uitzending uit de recordboeken. Beide marathons productioneel vergelijken is uiteraard appels en peren. Open het Dorp was praktisch een één cameraregistratie in zwart wit van eenieder die bij Mies zijn spaarpot kwam legen.

De Dansmarathon stond bij De Mol al jaren op zijn verlanglijstje en diverse malen uitgesteld moet een productiebijbel van

dikker dan vijftig jaargangen BM hebben.

Wat een gigantische productie. Als De Mol iets in zijn kop heeft, dan zijn het gewoon zijn kos-

ten en zijn moeite. Dat is zijn enorme kracht.

Je zou het ook als een muziekmarathon kunnen zien waarbij gedanst werd. Een

fraaie line up van werkelijk alle Nederlandse artiesten stond daar non-stop op het podium.

Blij om eindelijk weer eens te mogen optreden. Met als rode draad het pluggen van de Snollebol- lekes met de nieuwe Talpa-ster Rob Kemps. Ik ben er vanaf de start gewoon maar eens voor gaan zitten en voelde dat ik er langzaam in werd gezogen.

Mochten de kandidaten gemiddeld zes minuten per uur rusten, dan deed ik dat wel andersom. Ik zag sierlijke dansparen in zombies veranderen. Heftige taferelen backstage. Uiteraard met mijn non-spot bril op. Immer op zoek naar logische brandfits. Het Longfonds als fraai goed doel en huisbankier Vriendenloterij kon je natuurlijk niet missen. Online interactie zonder een telco is ondenkbaar.

Dus veel schakelingen naar en vanuit de paarse mobile room het land in. Ook de uur-aftel bill- board meldingen in de paarse huisstijl. T-mobile unlimiteds was een functionele brandfit. Ik meen in het uitgestelde verleden overigens Ziggo als preferred partner voorbij te hebben zien komen.

in werd

De Dansmarathon stond bij De Mol al jaren op zijn verlanglijstje en diverse malen uitgesteld moet een productiebijbel van

dikker dan vijftig jaargangen BM hebben.

Wat een gigantische productie. Als De Mol iets in zijn kop heeft, dan zijn het gewoon zijn

kosten en zijn moeite. Dat is zijn enorme kracht.

Je zou het ook als een muziekmarathon kunnen zien waarbij gedanst werd. Een

fraaie line up van werkelijk alle Nederlandse artiesten stond daar non-stop op het podium.

We zagen in diverse instarts Deliveroo passeren met goody bags vol krachtvoer.

Ik ben zelf ook maar een paar keer gaan sms’en om mijn telefoonsteentje bij te dragen en natuur- lijk om die 10K en die reis naar Disneyland te winnen. Helaas. De mooiste brandfit vond ik die met Garmin horloges. Alle kandidaten droegen een Garmin en daarmee werd niet alleen hun conditie gemeten, maar ook de pitstops. Want die waren de sleutel tot de uiteindelijk langste danstijd.

Had graag vaker in een kadertje in beeld de stats gezien van de beste koppels met de credits van Garmin eronder. Zonder de ranking te verraden, had dit prima gekund. Denk aan de F1 stats bij een race. Misschien een volgende keer als zo’n evenement te registeren is als officieel sportevenement. Dan zou ik me als Holland Casino daar ook best aan durven verbinden. Vijftig uur non- stop online sportwedden. Dat is inmiddels ook weer een nieuwe realiteit.